Gofry drożdżowe

   Gofry to rodzaj wafla. Wypiekano je już w średniowieczu. Póki receptura na nie składała się tylko z jaj, mąki i wody wypiekano je miedzy dwoma płaskimi żelazkami. Pierwszy znany przepis na wafel pochodzi z anonimowego manuskryptu Le Menagier de Paris. Zawiera on przepisy na wafle z jajek, soli, mąki i wody wymieszanej z winem a także na wafle z dodatkiem sera. Nowy rodzaj urządzeń do wypiekania i nowa forma wafla zwana gofrem powstała, gdy do ciasta zaczęto dodawać drożdże. W XVI w. wypiekało się je już w postaci prostokątnej a dalej receptury wzbogacane były o cukier, masło, śmietanę.
    Gofry pochodzą z Belgii, Holandii, Francji. Od wieku XIX są popularne w całej Europie.
    Spożywane ze słodkimi dodatkami kojarzą mi się z wakacjami nad morzem.

W domu robię najczęściej gofry drożdżowe, chociaż zdarzało mi się wypiekać też holenderskie stroopwafels przekładane słodkim kajmakiem. To właśnie dla nich zakupiłam waflownicę.

Przepis na gofry za cincin

Gofry drożdżowe

1,5 szklanki mleka

50g rozpuszczonego, ochłodzonego  masła

350 g mąki

1 łyżeczka cukru wanilinowego

szczypta soli

1,5 łyżeczki drożdży instant

2 jajka

Mąkę wymieszać z drożdżami, sola i cukrem w oddzielnej misce. W misce miksera ubić jajka z letnim mlekiem. Dodać mąkę z dodatkami i rozpuszczone masło. Dobrze zmiksować. Ciasto wstawić w dużej misce, przykryte folią do lodówki na 3-4 godziny a najlepiej na cała noc. Bardzo urośnie.

Piec w gofrownicy kilka minut aż będą złote i chrupiące.

Studzić na kratce.

Najlepsze jeszcze ciepłe z cukrem pudrem. Do kawy. Na śniadanie